Jouw ware aard

Ik sta in jou armen,
Vol met geluk.
Ik kijk in je ogen en schrik,
Ik zie jou ware aard.
Zoals ik wel eens eerder heb,
Ik hoor een stem.
Die stem zo zwaar,
Die stem zo pijnlijk.
Ik moet hier weg!
Op het moment dat ik wegloop,
voel ik een hand om mijn arm.
Het trekt mij terug.
jij bent het.
jij wil mij hier houden,
Jij weet niet wat ik hoorde.
Die stem, dat nare voorgevoel…
Als ik mijn arm uit je hand trek,
Loop ik weg, vol verdriet en pijn.
Loop ik weg, in de wetenschap.
Je hebt tegen me gelogen!
Ik zag jou ware aard!
Vol leugens en al dit vreselijks.

Jouw ware aard verbaasde mij,
En deze heeft mijn hart gebroken