Sneeuwwitje en de zeven dwergen
De film wordt ingeleid door een verteller die de huidige situatie uitlegt: Sneeuwwitje, een prinses, woont bij haar jaloerse en uitermate ijdele stiefmoeder, die in de film enkel wordt omschreven als “de koningin”. Bang dat Sneeuwwitje op een dag mooier zal worden dan zij, laat de koningin haar altijd het vuile werk opknappen. Via een magische spiegel controleert de koningin dagelijks of zij nog altijd de mooiste van het land is.
Wanneer Sneeuwwitje op een dag weer bezig is met schoonmaken, komt er een prins langs die haar zijn liefde verklaart. De koningin raadpleegt haar spiegel weer en haar angst blijkt werkelijkheid geworden: Sneeuwwitje is nu mooier dan zijzelf. Onmiddellijk geeft de koningin aan haar hofjager het bevel om Sneeuwwitje naar het bos te brengen en daar te vermoorden. Als bewijs moet hij haar hart terugbrengen. De jager kan dit echter niet over zijn hart verkrijgen en adviseert Sneeuwwitje in plaats daarvan om te vluchten. Om de koningin te laten denken dat Sneeuwwitje dood is geeft de jager haar het hart van een varken.
Sneeuwwitje dwaalt door het bos, dat steeds donkerder en enger wordt. Ten slotte valt ze wanhopig neer op een open plek. Enkele dieren merken haar op en beginnen nieuwsgierig aan haar te snuffelen. Even later zijn ze samen aan het zingen. Dan vraagt Sneeuwwitje of de dieren toevallig nog een huisje weten, en zo komt ze terecht in het huisje van de zeven dwergen. De dwergen zijn op dat moment niet thuis, ze werken overdag in de mijnen. Sneeuwwitje besluit het huisje maar eens grondig schoon te maken. Als ze ’s avonds thuiskomen schrikken de dwergen eerst erg wanneer ze Sneeuwwitje in een van hun bedden aantreffen, maar nadat ze met haar kennis hebben gemaakt en Sneeuwwitje haar levensgeschiedenis heeft verteld ontstaat er al snel een hechte band. Doordat de dwergen overdag altijd aan het werk zijn komen ze thuis nooit toe aan zaken als schoonmaken. Het huis is dan ook een enorme bende. Op voorwaarde dat ze voortaan voor hen kookt en schoonmaakt mag Sneeuwwitje blijven.
Door haar magische spiegel ontdekt de koningin inmiddels het bedrog van de jager en de locatie van Sneeuwwitje. Ze besluit de situatie zelf op te lossen. Ze vermomt zich met een toverdrank als een oude dame en maakt een giftige appel die degene die ervan eet in een diepe, schijndode slaap zal doen belanden. Ze bezoekt de nietsvermoedende Sneeuwwitje bij het huisje van de dwergen en zorgt ervoor dat ze van de appel eet.
De dieren in de buurt van het huisje doorzien de vermomming van de koningin en waarschuwen de dwergen, maar die komen te laat om de koningin tegen te houden. Uit woede voor wat ze gedaan heeft zetten de dwergen de achtervolging in. Inmiddels breekt er een onweer los. De koningin klimt op een hoge rots en probeert een grote steen over de dwergen te laten rollen, maar door een blikseminslag breekt het stuk rots waar ze op staat af en ze valt naar beneden, haar dood tegemoet. Het rotsblok dat ze probeerde los te wrikken valt haar achterna.
De dwergen kunnen het niet aan om de ogenschijnlijk dode Sneeuwwitje te begraven. In plaats daarvan maken ze een glazen kist waarin ze kan rusten. Seizoenen gaan voorbij, zo lang dat de verteller de film moet onderbreken om de huidige situatie te vertellen. Tot op een dag de prins, die aan het begin van de film al kennis had gemaakt met Sneeuwwitje, het huisje bezoekt. Hij kust haar en verbreekt zo de vloek. Hierna rijdt de prins samen met Sneeuwwitje weg op zijn paard. Ze trouwen en leven samen nog lang en gelukkig.
