Een dag in de OK

Als paraveterinair is elke dag anders. Je maakt een planning maar op de dag van komt er altijd wel wat tussendoor wat oorspronkelijk niet in je planning past. Dan zoek je een manier om het er toch tussen te krijgen. Vandaag was ook zo’n dag.

De dag begon zoals gewoonlijk. Bij de balie worden dieren na het afnemen van een vragenlijst meegenomen naar de opname. Honden en katten zitten apart om rust te bewaken. De dienstdoende arts die de OK doet bepaald wat er daarna gebeurd. De 1 wil eerst de honden, de ander eerst de katers. Elke arts werkt in een andere volgorde; communicatie is dus cruciaal.

Als de planning duidelijk is word het een soort lopende band werk. Het dier word uit de opname gehaald en gecheckt op gezondheid. Als alles in orde is word het formulier afgegaan. Indien gewenst word er bloedonderzoek gedaan, nagels geknipt, gechipped en heel soms zelfs gevaccineerd. Het ligt er ook een beetje aan wat er op de planning staat voor operatie voor het dier wat er mogelijk is. De 1 komt voor het verwijderen van een bult, de ander voor castratie dat is erg divers.

Wanneer het dier in slaap gebracht is word deze voorbereid op de operatie. Zo word onder andere het oppervlak waar de arts gaat opereren ruim geschoren. Daarna gaat het dier door naar de steriele ruimte waar deze op de tafel gelegd en schoongemaakt zal worden. Er is een vaste procedure voor schoonmaken, drogen en daarna steriel maken van het te opereren vlak.

De arts bereid zich voor en doet steriele handschoenen aan Vanaf dat moment mag de arts niks meer aanraken behalve steriele dingen en is afhankelijk van assistentie voor eigenlijk vanalles. De stoel verschuiven of verstellen, het (steriel) aangeven van materiaal die nodig is voor de operatie.. Maar ook bijvoorbeeld wanneer de arts jeuk heeft of als deze een bril draagt die afzakt. De arts heeft steriele handschoenen aan en het is belangrijk dat alles ook zo steriel mogelijk blijft.

De arts gaat opereren en vraagt zo nodig om assistentie. Bij het aangeven van nieuwe middelen maar soms ook fysiek. Dat betekent dat het goed mogelijk is dat een arts vraagt of de assistent ook steriel gaat staan om even een extra handje te helpen. Even een klem vast houden bijvoorbeeld. Ook hier is communicatie cruciaal.

Na de operatie word het dier weer netjes dichtgemaakt, meestal met een hechtdraad die zelf oplost zodat die er later niet meer uit hoeft te worden gehaald. In andere gevallen word er gehecht en daarna vastgezet met nietjes, dit om extra stevigheid te geven. Vaak gaat het om delen van het lichaam waar toch wel wat druk op staat.

Na de operatie word het dier even apart gelegd, onder het oog van arts en assistent terwijl zij de volgende voor gaan bereiden. Tijdens de voorbereiding van het volgende dier word de vorige een beetje wakker. De 1 word vrij snel wakker en gaat aan de wandel; bij de ander duurt het wat langer maar er word eigenlijk altijd gewacht met het in een hokje plaatsen tot ze een beetje wakker beginnen te worden. De reden hiervan is dat op deze manier in de gaten kan worden gehouden of het dier niet ineens stopt met ademhalen. In beide gevallen beland het dier daarna in de opname waar het lekker warm en rustig is. Ze kunnen goed uitrusten en wakker worden.

Tijdens het hele proces is de assistent verantwoordelijk voor de dieren in de opname. De dieren worden gecheckt op hoe ze wakker worden, of ze geplast hebben, hun temperatuur en of er andere bijzonderheden zijn. Zo kan in sommige gevallen een dier bij het wakker worden plassen. Als ze in deze nattigheid blijven liggen kunnen ze onderkoeld raken en daarna in shock. Bij plassen word dan ook altijd het bedje waar ze op liggen verschoond, het dier goed afgedroogd en daarna met een extra oog op onderkoeling in de gaten gehouden. 9 van de 10 keer is er niks aan de hand maar die ene keer.. Wil je op tijd ingrijpen.

Als er zicht is op wanneer het dier geheel wakker is belt de assistent de eigenaar. Er word besproken hoe het gegaan is en hoelaat het dier naar huis mag. Bij bijzonderheden tijdens de operatie, bijvoorbeeld een castratie van een poesje waar de baarmoeder afwijkend is word er tijdens de operatie nog gebeld. Er word dan toestemming gevraagd om de baarmoeder te verwijderen. Dit wegens bijkomende kosten vanwege het werk dat ermee gemoeid is. Als de baarmoeder verwijderd word noemen ze dit een sterilisatie.

Bij het ophalen krijgt de eigenaar niet alleen het dier mee maar ook een brief met nazorg informatie en afhankelijk van de operatie ook pijnstillers en/of antibiotica. De informatie word samen met de eigenaar besproken maar ook op papier meegegeven omdat het best veel is en er zo geen verwarring kan ontstaan bij de eigenaar. Daarna word er in veel gevallen nog een nacontrole uitgevoerd, er word dan na bijvoorbeeld 5 of 10 dagen gekeken hoe de wond geneest en of er nog wat moet gebeuren. Zo kan de arts ingrijpen voor een wond diep ontstoken raakt en het dier hieronder moet lijden. Als de eigenaar nog vragen heeft kan er natuurlijk altijd eerder contact worden opgenomen.

De eerste dagen na een operatie zijn bijna altijd hetzelfde. Na de operatie zijn dieren vaak nog misselijk van de operatie en kunnen nog braken; ze mogen een beetje eten maar het hoeft niet. Zolang ze die dag daarna maar eten. Ze mogen de volgende dag ook niet meer braken. In veel gevallen is wondbescherming in de vorm van een kraag of een shirtje noodzakelijk. Dit voorkomt dat de wond open gebeten of gelikt word wanneer de baasjes even niet kijken.

Gedurende de dag loopt de OK soepel door en kan het voorkomen dat een andere arts of assistent vraagt of er nog ruimte is voor een spoed operatie. Het kan gaan om ontstekingen, wonden, dieren die niet meer kunnen plassen of andere afwijkende dingen die niet tot later kunnen wachten. Wanneer mogelijk word er dan in de OK geschoven en word het dier erbij gezet. Als het echt niet mogelijk is zal dit dier worden verwezen naar de dichtstbijzijnde spoedkliniek waar nog wel ruimte in de OK is.

Na een lange dag van operaties, heen en weer lopen, eigenaren bellen en overige zorg bieden is het nog geen tijd om naar huis te gaan.. De OK moet namelijk ook nog schoon. Zeker wanneer er extra dieren bij gezet zijn kan dit ervoor zorgen dat overwerk een feit is. Soms kan een collega niet overwerken omdat ze een afspraak hebben, kinderen op moeten halen of andere verplichtingen hebben en blijven de collega’s die wel kunnen helpen over.

Eenmaal op elkaar ingespeeld is er eigenlijk weinig communicatie nodig voor het schoonmaken. Op dat moment begint iedereen ergens en pak je werk op dat je ziet liggen. De tafel, aanrecht, kastjes, apparatuur, chirurgische instrumenten, bijzet tafel, vloer.. Alles moet schoon. Daarnaast moet dit ook afgetekend worden zodat iedereen weet dat de boel weer schoon is gemaakt. Hier word steekproef gewijs op gecontroleerd, daarom worden deze lijsten ook verzameld zodat deze later nog ingekeken kunnen worden.

Bij brede openingstijden moet er altijd nog even geschakeld worden met het team die overblijft / de boel overneemt. Zij krijgen een overdracht van wat wel/niet schoongemaakt is, of en welke dieren er nog in de opname zitten en wat daarmee moet (zijn ze bijvoorbeeld al gebeld? Moeten ze nog extra zorg krijgen? etc)

Daarna is het tijd om naar huis te gaan en even uit te rusten tot de volgende dag.