Dromen vallen uiteen, Duisternis vult zich,
Alles om me heen is stil, Ik zit op de grond,
Waar weet ik niet, Ik voel me moe,
Ik sta op in de hoop weg te kunnen komen,
Maakt niet uit waar, als het maar weg is, weg van hier,
Ik tast naar een deurknop, maar ik voel enkel de duisternis,
De rust en vermoeidheid maken zich macht over mij,
Ik klap op de grond neer, die steken die ik voel,
Mijn ademhaling word moeilijker en mijn spieren spannen aan,
Ik concentreer me, het is enkel een nachtmerrie,
Met alle kracht die ik bezit trek ik mijn armen los,
De gespannen spieren worden losser, ik kan ze gebruiken,
Mijn ademhaling stopt, ik stik en ik kan er niks tegen doen,
Ik verlies het bewustzijn en mijn leven flitst voorbij,
Duizelig met het zwart voor mijn ogen word ik wakker,
Fel licht brand in mijn ogen, het is voorbij is mijn gedachte,
Waar ik ben weet ik niet, een andere vleugel van mijn droom,
Mijn beeld word scherper en de duisternis keert terug,
Ik slaak een gil in mijn gedachten, niet weer,
Ik blijf liggen op de koude, nattige en donkere vloer,
Mijn ademhaling word weer afgeknepen, erger en erger,
Ik verweer mij niet en zak langzaam weg,
Ik hoor een stem mijn naam roepen, langzaam steeds harder,
Ik slaak een zucht en kom overeind, het is voorbij!
