In mijn studie om paraveterinair dierenarts assistent te worden moet je ook een dierverzoring stage te lopen. Tegen het eind van de stage word een examen afgelegd. De beroepsproeve Zorgdragen voor dieren.
Het was een pittig examen die een hele ochtend in beslag nam met de onderstaande onderdelen en ik ben er dus ruim voor geslaagd! Als opvallendheid kreeg ik te horen dat ik bijzonder goed op veiligheid voor mens en dier let. Hoewel ik nog een flinke weg te gaan heb voor ik mijzelf paraveterinair mag noemen heb ik deze in ieder geval in “the pocket”. Mede dankzij mijn stagebegeleider.
Op naar het volgende examen, maar deze duurt nog even!
De onderdelen: B1-K1-W1 Voert dieren B1-K1-W2 Verzorgt dieren B1-K1-W3 Onderhoud leef- en werkomgeving
Vakkennis en vaardigheden – heeft kennis van de in het bedrijf voorkomende bedrijfsprocessen – heeft kennis van voedingsleer/dieetvoeding: samenstelling (weende-analyse), normaalwaarde en afwijkingen, werking speciale diëten bij speciale afwijkingen – heeft kennis van diergezondheid: kenmerken van gezonde dieren, zieke dieren, methoden om afwijkingen zintuigelijk waar te nemen – heeft kennis van hygiëne en zoönosen: eigen hygiëne, preventie besmetting – heeft kennis van veel voorkomende rassen en soorten en hun specifieke verzorging – heeft kennis van arbo en veiligheid – kan de leefomgeving van dieren reinigen en ontsmetten
Waar gewerkt word met dieren kan ook weleens wat mis gaan. Zo ook nu. Elke dag worden er 2 ponys van onze boerderij overgezet naar een weide vol gras. Aan het eind van de dag worden ze weer opgehaald om in de paddock te staan. De reden hiervan is omdat ze anders teveel gras eten naast hun gewicht problemen kunnen krijgen met hun hoeven.
Onweer, sneeuw, windstorm of tropische temperaturen. Dieren hebben altijd zorg nodig. Vanwege de warmte hebben we onze ophaal tijden wel aangepast. Zo zouden de ponys het warmste deel van de dag op de weide staan, in de schaduw met bomen. Inplaats van een paddock en schuilstal in de volle stal.
Vanwege het aflammeren van 2 schapen stonden er ook 2 schapen op de weide, apart van de andere schapen omdat ze op hun leeftijd geen melk meer nodig hebben maar de moeder het drinken nog wel toe laat. Ik houd mij meestal bezig met deze grote dieren. De schapen, geiten, varkens en pony’s.
Bij het ophalen van de pony’s begin ik altijd hetzelfde. Eerst het aanlijnen van de pony’s aan een touw, gevolgd door een klein stukje appel als beloning voor het komen. Iets wat zeker bij een angstige pony erg belangrijk is. Dan laat ik eerst de relaxte pony door het hek gevolgd door de bange pony. Op dat moment besloot 1 schaap uit te breken.
Het hek stond open maar een dikke ponykont blokkeerde de weg voor het schaap. De meeste schapen weten heel goed dat ze niet bij het achterwerk van een pony moeten komen wegens het risico op een trap. Dit schaap besloot echter dat uitbreken belangrijker was en dook tussen de achterbenen onder de pony door. Ik greep het schaap bij de wol vast terwijl er een hek uit mijn hand getrapt werd.
De angstige pony was in volle paniek en het 2e schaap ontsnapte door het open getrapte hek. Ik liet het andere schaap los, riep om hulp van mijn collega om de schapen te lokken terwijl ik de pony kalmeerde en naar de paddock bracht.
Eind goed al goed, zou je denken maar mijn hand had best een tik gekregen van het trekken aan het touw door de pony. Mijn vinger stond niet meer recht dus besloot ik deze recht te zetten om mijn ring af te krijgen voor mijn vinger dik zou worden. Krak tik. Toen was het gebeurd, ring af en koelen met water.
Het voelde alsof je je teen stoot aan het puntje van de tafel.. Mijn ringvinger en middelvinger voelden verdoofd van de pijn. Ik verwachtte 1 of 2 kneuzingen, later op de avond trok de pijn weg op mijn ringvinger na.
Eenmaal thuis besloot ik mijn ringvinger te spalken; veilig tegen mijn middelvinger aan. De volgende dag zou ik verder kijken. In de ochtend bleek al snel dat er meer aan de hand was. Ik besloot met mijn ehbo ervaring het te gaan testen.
Uit mijn tests bleek dat het dip gewricht (nr 3 op de foto) gekneust was. Het dip gewricht (nr 1) was uit de kom en heb ik gelijk op de boerderij recht gezet om mijn ring af te krijgen. Wat ik die avond ervoor niet merkte is dat ik net ietsje hoger nog een breuk in het bot had zitten. Een breuk die ik met het rechtzetten van het dip gewricht gelijk ook had gezet.
Ik belde de huisarts, een waarnemend arts nam op en zat verbaasd te luisteren naar mijn uitleg hoe het gebeurd was en waar het precies zat. Ik kon gelijk komen, een kwartier later zat ik in de spreekkamer waar hij dezelfde tests herhaalde. Op naar het ziekenhuis, fotos maken op radiologie.
Bij radiologie bleek mijn kennis van rontgenfotos maken van pas te komen. Daarna was het wachten op de uitslag. De uitslag was duidelijk; het is gebroken, op naar de spoed eisende hulp. Daar konden ze een kunststofspalk zetten. Deze moet er een week op zitten voor deze vervangen kan worden met een andere spalk, voornamelijk wegens de zwelling moet dit er even zo op zitten.
Ik wilde de deur uitlopen om naar mijn werk te gaan toen er aangebeld werd. Vanuit de boerderij kreeg ik een bosje beterschaps-bloemen.
Ik kan er erg om lachen dat dit gebeurd is, hoe het gebeurd is maar vooral dat ik ook echt 3 problemen in 1 vinger heb weten te proppen. Gelukkig kan ik nog gewoon vanalles doen. Typen gaat soms wat trager en schrijven kost iets meer moeite maar het lukt nog wel.
De afgelopen maanden ben ik langzaam al bezig geweest met het opruimen van mijn (best wel) gigantische website. Fotos verkleind, kwaliteit verlaagd, oude posts verwijderd. Ook backups die er nog op stonden heb ik verwijderd (natuurlijk bewaar ik wel het 1 en ander maar een backup uit 2012 is misschien een beetje overkill he?)
Uit het opruimen blijkt dat mijn fotos toch wel de meeste data opslurpen, daarom zette ik er al niet teveel fotos op maar.. Toch bestaat het grootste deel uit foto’s. Daarom heb ik besloten op mijn fotos voortaan op instagram te zetten ipv op mijn website. Natuurlijk zal ik nog wel highlights op de website delen. Maar als ik elke keer dat ik ergens heen ga fotos deel op mijn site.. Word mijn site of heel duur of zo vol dat ik er straks niks meer op kan zetten.
Voor nu is alles weer schoon, de nieuwste foto’s staan op instagram die bovenaan mijn website te zien is.
Een tijdje geleden liet ik het al weten. Ik had een mooie vrijwilligerswerk gevonden. Lekker tussen de dieren. Drollen scheppen, stallen uitmesten maar ook veel knuffelen, voeren en leren. Vrijwilligerswerk is voor mij belangrijk in een zin dat ik iets terug doe. In dit geval is de boerderij waar ik vrijwillig gratis. Kinderen kunnen er leren over dieren, ze kunnen leren met dieren om te gaan. Naast de uitdagingen die het mij geeft, is dat waar ik het voor doe.. Dat betekent ook dat je soms doof word van gillende kinderen die bang zijn voor geiten of varkens bijvoorbeeld.
Velen zullen wel weten dat ik altijd in de it heb gezeten, bouwen en verbouwen van computers, technische problemen oplossen.. Inbreken op mijn eigen website omdat je vergeten bent je beveiligingssoftware te updaten waardoor je er nu zelf ook niet meer in komt (story of my life, echt waar). Hoewel ik veel heb geleerd was ik wel toe aan wat nieuws.
Toen bleek dat mijn contract niet verlengd werd wegens hervormingen in het bedrijf (dat lag dus niet aan mijn performance of iets) was dat de uitgelezen kans om uit te zoeken welke nieuwe uitdaging er dan wel bij mij past. Ik kijk al langer rond in diverse sectoren alleen nu moest ik een schroefje omhoog.. Ik heb mijn grote mond open gedaan en ben dus mee gaan lopen in een dierenkliniek in de buurt met de vraag of ik een dagje mee mag lopen.
Yay! Dat mocht. Na onderzoek te hebben gedaan over de markt (krijg ik wel een baan?), rond te hebben gevraagd en mee te hebben gelopen is daaruit gekomen dat ik door wil gaan als paraveterinair (geen schande als je even moet oefenen.. het is para-veter-i-nair) ook wel een functie tussen de dierenarts (die grote operaties e.d. doet) en de dierenartsassistent (die de telefoon opneemt) in.
Je raad al wat dat betekent.. Terug de schoolbanken in, daar is geld voor nodig en ervaring. Ik heb een studie gevonden die ik kan combineren met een baan, ik moet wel veel stage uren maken en het is vooral veel zelfstudie.. Maar het is mogelijk en ik ga er gewoon voor.. Maar wat voor baan ga ik dan nu doen?
Ik mag met trots zeggen dat ik aangenomen ben bij een dierenkliniek als extra hulp. Ik ga dingen leren op mijn werk waar ik in mijn studie wat aan heb en visa versa. Ook heb ik een netwerk verzorgd waarbij ik nu 4 stageplaatsen klaar heb staan om 700uur stage te kunnen draaien in ong 2 jaar tijd. Hoe ik dat heb gedaan? Dat is de power van een goed netwerk opbouwen in linkedin (fijne mensen daar die je willen helpen) en niet bang zijn. Gewoon naar binnen lopen en vragen of je iets kan of mag.
Ik heb er superveel zin in in ieder geval! Over mijn studie en werk zal vast nog wel wat naar voren komen.. Voor ik dat doe zal ik nog 1 ding over mijn vorige werk delen.. Namelijk iets wat er gebeurde in de laatste dagen. Een gesprek die ik had met een koppel van 70+ jaar oud.
Ze belden om een mail probleem, onzeker of ze de stappen wel konden volgen na 2 weken terug een gesprek met mijn collega te hebben gehad. Met mijn expertise heb ik ze door hun computer geleid, aangegeven wat ze moesten doen en tijdens het gesprek gerustgesteld. Voor mij een dag als geen ander. Het koppel was zo blij toen ze zagen dat het testmailtje aankwam dat ze enthousiast aangaven eigenlijk mijn privé nummer te willen vragen, dan hadden ze een vast aanspreekpunt. Dit omdat ze geen familie/vrienden hadden om op terug te vallen. En dat in deze corona tijden..
Het was op dat moment moeilijk om mijn mond te houden over het feit dat ik wegging maar ik wilde hun vreugde niet bederven. Een andere collega in de toekomst zal ze vast en zeker goed helpen, tegen die tijd zijn ze mij al vergeten. Hopelijk kijken de buren ook een beetje om naar deze mensen en komt het allemaal wel goed.
