Het onderzoek
Het is niet altijd duidelijk wat een dier mankeert. Dan moet je op onderzoek uitgaan. Zo ook bij deze kater genaamd Puddles.
Een onderzoek begint met de basis. Voelen in de buik, luisteren naar het hart. Kijken in de oren en bek en het testen van bepaalde reflexen. Een dier kan hier slecht op reageren wanneer ze dat niet gewend zijn.
Gelukkig kun je al van jongs af aan een dier leren dat deze handelingen normaal zijn door dit als eigenaar uit te voeren. Ook de kussentjes van de kattenpoten indrukken is zo’n intiem iets wat niet elke kat toestaat. Leer je dit vroeg aan helpt dat bij stressvermindering van het dier, veiligheid van het personeel en neemt eventuele risico’s weg van narcose die soms noodgedwongen moet worden uitgevoerd wanneer een dier iets echt niet toestaat wat wel moet gebeuren. Soms word er dan gekozen voor een aangepaste versie (een roesje) waarbij het dier half-wakker is. Aan al deze dingen kleven voor en nadelen (en dus ook risico’s).
Naast het voelen, kijken en luisteren zijn dierenartsen ook dol op bloed en ontlasting. Bij verdenking van giardia (een parasiet die diarree veroorzaakt) word gevraagd 3 dagen poep op te vangen voor het onderzoek. Het is belangrijk het dier niet mee te nemen naar de kliniek omdat giardia ontzettend besmettelijk is maar gelukkig wel goed te behandelen. Bloed of urine tests zijn ook standaard als een fysiek onderzoek niet voldoende is.
Daarnaast kan een röntgenfoto helpen bij o.a. botbreuken en kan je een echo maken om een duidelijker beeld te krijgen van het probleem. Echo’s worden vooral gebruikt bij een zwangerschap maar brengt ook vergrootte organen en irritaties e.d. goed in beeld.
Op de foto staat onze kater Puddles, zijn probleem is dat hij overgeeft. Fysiek onderzoek bracht niks bijzonders en ook het urine testje gaf geen uitsluitsel. Daarom besloot de arts om live naar zijn organen te kijken. Op zoek naar irritaties en andere abnormale activiteiten.
Gelukkig is Puddles een modelkat en laat zich zo op zijn rug leggen, scheren en onderzoeken zonder tegen te stribbelen of zelfs maar te miauwen. Omdat dit ook wel eens anders kan zijn is het belangrijk dat de arts genoeg personeel om haar heen heeft om in te grijpen als Puddles zou besluiten in de aanval te gaan. Er kan dan snel gehandeld worden voor de veiligheid van zowel mens als dier.
Heb jij een huisdier die mogelijk aanvalt tijdens een behandeling? Geef het dan voor de behandeling aan. Dan worden hulpmiddelen zoals snuitbandjes, handschoenen, handdoeken e.d. klaargelegd om de veiligheid te waarborgen. Indien nodig worden ze adequaat ingezet zodat er niemand gewond raakt.
